Müsaadenizle ; hayatınıza girecek şiirlerim var. Necip Fazıllar, Nazımlar, Mehmet Akifler, Mevlanalar bak şimdi nerede Kanuniler, Fatihler, Sinanlar, Akşemsettinler yaşıyorlar eserlerinde Benim yazdıklarım satır arasındaki gerçeklerde Anlayana ilaç olur, hayatı boyunca tüm dertlerinde...

Çarşıda, bir gün, Babamla el ele yürüyorduk. Babamın arkadaşlarından biri Yaklaştı yanımıza. Selam verip lafladılar bir süre. Kahkahalar attılar konuşurken -Ne ayıp!- Bir ara bana dönüp: N'aber küçük diyerek gülümsedi. Oysa o amca bilmiyordu ki; Bana N'aber küçük denmesini, Hiç, hiç, hiç sevmiyorum!

Evvel zaman içinde kalbur saman içinde, develer tellal iken, pireler berber iken, ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken, ne olduysa olmuş ve masal başlamış. Bir zamanlar Zeku diye bir ülke varmış. Bu ülkede her şey tersineymiş. Örneğin insanlar konuşamaz, hayvanlar konuşurmuş. Çünkü yıllar önce bir büyücü bu ülkeye Terslik Büyüsü yapmış. Büyüden sadece bir kişi etkilenmemiş. Bu kişinin ismi Zelu'ymuş. Zelu çok özel biriymiş.

Sıkıştığımız ya da sıkıldığımız boşluklarda ya geçmişe takılır kederleniriz ya da geleceğe odaklanıp kaygılanırız. Ara sıra AN'a gelebilsek dahi ıskalar geçeriz. Zaman hapishanesinde duygu ve düşüncelerimizin esiri oluruz. AN'da kalarak duygu ve düşüncelerimizi yönetebilecekken onlar bizi yönetmeye başlar. Zamanda sadece AN var olmasına rağmen bizler zamanın geçmiş, şimdi ve gelecek kısımlarıyla yüzleşiyoruz. Geçmiş elden çıkmış bir yoktur, gelecek ise saf bir yoktur. AN ise zamanın geçmiş ve gelecek a

Sahici hayat dediğimiz bütün bu ışıklı vitrinlerin, sabah akşam koşuşturmaların, daha iyi eşyalar, daha iyi evler, daha iyi otomobillerin sahiden de anlamı var mıydı? Sahici hayat bunlar mıydı? Peki, bunlar sahici ise bunlardan tümüyle gitmek, bütün bu sahiciliği hiç yanına alamadan yok olmak neydi? Kalbimin almadığı, anlayamadığı çıkmaz sokaklar vardı. Madem bir çıkış yok, onca yol, delice bir hırs ve yetişme arzusuyla niye koşulur? Elimde mürekkepli kalemim notlar düşüyorum: Büyülüyüm. Başka sahicilik y

Sabır acıdır, ama meyvası tatlıdır. Hiçbir şeye ihtiyacı olmayan insanlara nasıl boyunduruk vurulabilir? Aşk, mutluluğunu evlendirdikten sonra sürdürebilseydik, dünya cennet olurdu. Duygulu gönüller sevginin her türlüsü için duygulu değil mi? İnsanlar özgür olarak doğar, ama her yerde zincire vurulmuş olarak yaşarlar. Büyük adamları ortaya çıkaran biraz da büyük fırsatlardır. Bir tarlanın etrafını çitleyip 'burası bana aittir' diyen ve bu söze inanacak kadar saf kişiler bulan ilk insan uygar toplumun k

Dünya polisiye edebiyatının en iyi yazarları içinde ve hatta en büyüklerinden biri olarak anılan, Sultan İkinci Abdulhamid'in dahi eserlerini Osmanlı Türkçe'sine çevirtip, büyük bir keyifle okuduğu, özel hafiye Sherlock Holmes ve sadık dostu, yardımcısı Dr.Watson'ın yaratıcısı Sir Arthur Conan Doyle'un ülkemizde çok az bilinen romanlarındandır. ...Benim için fırsat doğmuştu, Watson. Faytonun arkasına mı sıçrasam yoksa peşinden mi koşsam diye düşünürken başka bir fayton geldi. Arabacı paspal görünümlü müşte

Yaşanmış bir hikayeden Vakit gece yarısı Ortada ses seda yok Uzaktan bir iki köpek havlaması duyuluyor o kadar. Rıfkı amcanın yüreği kıpır kıpır Akşamüzeri hac işlemini birlikte yaptırdığı müstakbel hacı arkadaşlarıyla vedalaşmış, evine gidiyor. Birkaç gün sonra Allah nasıp ederse mukaddes topraklara doğru yola çıkacaklarBu duyguyu ailesi ve çocuklarıyla paylaşmak için aceleci -Kimin kimsen yok mu kızım? -Yok amca.Kocam öleli iyice naçar kaldım. -Evine misafir olabilir miyim? -Buyur gel ama Cümlenin sonunda

Şöyle geçmişe baktığımda Kederlenirim o anda Sevinç mutluluk başarı işte Hepsi hepsi o zamanda Zaman sürüp giderken İnsan bir yaş daha büyürken Anlar zamanın yüceliğini İşte o zaman varolurum ben Anlarım kederimi sevincimi senden Zaman zaman ve yine o zaman Gül oyna hayatta Sakın bakma ardına İnsan bir kez daha gelir dünyaya Dünyada zaman tanınmaz Zamanla yarışılmaz Anlarız vaktimizin değerini O güzelim yitirdiğimiz günleri Çektiğimiz acıları İşte sevindiğimiz o zamanı

Bütün dünyanın benim olacağını bilsem de kederim geçmez, nedendir bu? Çünkü çok önceden kederle yaratılmış bir bedendir bu! *** Cesaret zafere, korkaklık ölüme sebep olur. *** Devletleri yıkan tüm hatanın altında nice gururun gafleti yatar *** Hayatı muhteşem zaferlerle dolu olan Yavuz Sultan Selim, kısa fakat dolu dolu geçen hayatında küçük bir çıbana yenik düşer. Son anlarında yanında Hasan Can vardır. Yavuz, Hasan Can'a sorar: - Hasan bu ne hâl? - Şimdi Allah ile birlikte olma zamanıdır sultanım! Cevap o

... İstemem sevdama kelepçeler geçirilsin İstemem ağ kurup Kalbimin köşelerinde örümcekler gezinsin Adresini sordum tüm uykusuzluğa Yoksun! Sensiz kalmak istemem Seni arayan Azrail önce gelip beni Bulsun!...

Kan ılık. Korku soğuk. Ben cesur. Dayandığım yere kadar. Bu oda, zaten bir mezar. Hazır! Parkeler, fayanslar, dolaplar, duvarlar, tahtalar... Söylesin bana, .mür, ne kadar? Bana biçtikleri günler, neden, bir siyah, bir beyaz, bir siyah...? Neden? Bunca yıllık yaşantım, dağınık bir satranç tahtası gibi. Viran. Karanlık. Karanlık! Neyi düşlesem, aydınlığımı s.mürüyor. Günüm, güneşim bile sahte. Erir miyim? Onu, buluncaya dek? Yegorka! Onu buluncaya dek! Her şey tersine mi işleyecek, ömrümde? Böyle mi sürmeli?

Sabahları yanı başında olmak dileğim. Düşen yapraklar gibi yerde süründüm Dağ başına çıksanda sana geleceğim Nere bakarsam senden anı görürdüm Ömrün sonuna kadar inan seveceğim Yokluğuna dayanamam inan ölürüm Bir hoş seda mutluluğu görmek gerek Bir hoş seda mutluluğu görmek gerek Bağımda gülleri sana derdim s

Geçmişe sünger çekmek kolay olmasa gerek. İnsanların işledikleri günahlardan arınması için önünde uzun zaman olması şart mı bilmiyorum, ama bedeninde bir yabancının dokunuşlarını hissederken, kalbindeki duygular bir bebeğinki kadar temiz olamaz herhalde. Hiç sanmıyorum. Yatağında her gece günahlarınla boğuşurken beynini yaşadıklarından uzak tutabilir misin? Tenin tanımadığın bir erkeğin teriyle ıslanmışken nasıl bebek gibi kokabilirsin? Peki ya hatıralar? Tüm yaşananları silebilecek gücü kendinde buluyor m

?Sevenler gece ölür Sevenler gece ağlar Sevenler gece yaşar Aslında bir köleliktir aşk... Bir teslimiyet, bir yok oluştur, sınırsızca... Birce bakmak, birce sevinmek, birce acı çekmek, birce yaşamaktır aşk. Hüzün mü geceden bulaştı, ben mi geceye hüzün katıyorum bilmiyorum... Ey canımın sahibi yar! Sen benimle olduktan sonra kaybettiklerimin ne önemi var.

Sensizliğinde matem tutar bu şehir, Karalar giyer her gün. Melankoliye bulanır, Ardı arkası kesilmeyen safra nöbetlerine, Duldasında sessiz sessiz ağlar zamanın. Kimsesiz ve yitik bir çocuk gibi, Damla damla yaşlar düşer gözlerinden, Sessizdir bu şehir ve sensizdir.

Kurana, Fâtiha ile başlanır. Fâtiha, bütün semavî kitapların temel esaslarını ihtiva eden mübarek bir sûredir, insanlara yol gösteren bir hayat nizamıdır. Kuranın içindeki değişik sûrelerde anlatılan pek çok yüksek hakikat onda özetlenmiştir. Namaza onunla başlanır, onunla bitirilir, evlerimiz onun nûruyla aydınlanır. Fâtiha, Kuranın tefsiri, Kuran ise kâinatın tefsiri olarak düşünmek doğru olur. Kuran gönüllere şifadır. Fâtiha sûresi baştanbaşa eşsiz güzellikte bir dua, bir yakarıştır. Kulluğun yalnız Alla

Resulullahı (s.a.v) görmeden Müslüman olan Veysel Karani, sadâkat ve sarsılmaz imanıyla benzersiz bir hayat sürdü. Allah, Resulullah ve anne sevgisi ile dolu bir yüreğe sahipti. Yaşlı ve hasta annesinden aldığı izinle Medine yollarına düşen Veysel Karani, Resulullahı görüp, mübarek ellerini öpüp koklamayı arzu ediyordu. Ne var ki, gönül gözüyle gördüğü, Peygamberini dünya gözüyle göremedi. Nefsin terbiyesinden kaçıp Rabbin (c.c) terbiyesine sığındı ve bizlere Nasiplerinizin peşinden koşmayın, bırakın o

Elinizdeki bu kitap; Arap edebiyatında, sancılı bir yazarın denemelerini, öykülerini içermektedir. Zaman zaman tamamen şiir olan bu metinler, Cibran'ın gençlik dönemlerine ait Gözyaşı ve Gülümseyiş ile olgunluk dönemi eserlerinden Fırtınalar adlı kitabından seçilerek bir araya getirilmiştir. İşte yüzyılın başında Batı'dan yazan bir Doğulunun sonu gelmeyecekmiş gibi duran sıkıntıları, yakınmaları, Fırtınaları...